PAPIEROWE PTAKI

      Gdy odwiedzam starszych ludzi na ZOL-u i zastaję ich przy wspólnym stole na zajęciach terapeutycznych (słuchają muzyki, rysują, malują, kleją), zastanawiam się, co mnie będzie bawić na starość. Któregoś dnia zobaczyłem tu mnóstwo papierowych ptaków. I pana Edka z nimi na swojej głowie i ramionach, jakby chciał ulecieć, opuścić te cztery ściany. Aż delikatnie zamknąłem okno. Edek jest w moim wieku, przecież jeszcze ma czas.

POCZYTAJ MI, BOŻE

Przy otwartym oknie siedzi staruszek, na

parapecie gołąb. Może rozmawiają ze sobą,

może razem milczą. Zaczyna padać deszcz.

Staruszek wraca do stołu. Gołąb ostrożnie

podchodzi bliżej i bliżej. Strzepuje Pióro

niebieskie jak atrament; on już nie widzi,

nie zna liter.

PAPIEROWE PTAKI W DOMU STARUSZKA

ptaki na ramionach

na głowie

nie może pojąć

skąd tyle miłości

do niego

zamyka okno

ks. Jerzy Hajduga