
Inspirujące zajęcia w klasie 2a u Izabeli Jakrzewskiej
„Czego Jaś się nie nauczy, tego umiał” – to znane przysłowie przyświeca wszystkim działaniom podejmowanym przez wychowawczynię klasy 2a Szkoły Podstawowej nr 1, Izabelę Jakrzewską oraz pracowników Szpitala Powiatowego w Drezdenku. Dlatego na zajęciach w grupie ośmiolatków pojawili się goście, którzy metodą oglądową poprowadzili wspólnie z panią wychowawczynią lekcje. Podstawowymi zagadnieniami, które poruszono były: zasady zdrowego odżywiania oraz poznawanie zmysłów. Gośćmi w szkole byli rehabilitanci: Bogusław Majewski z psem, Iwona Roszak oraz dietetyk Katarzyna Krysiak.
Podczas pierwszego spotkania dzieci poznały świat zmysłów, który przybliżył im niewidomy pan Bogusław wraz z psem przewodnikiem. Trudno nam sobie wyobrazić wykonywanie niektórych czynności bez użycia zmysłu wzroku. Jednak przy bliższym poznaniu osoby niewidomej i przebywaniu w jej towarzystwie bardzo łatwo przekonujemy się, że brak wzroku nie przeszkadza w byciu samodzielnym. Osoby niewidome wypracowują sobie własne sposoby na poruszanie się w przestrzeni lub wykonywanie codziennych obowiązków. Często używają specjalistycznych przedmiotów i gadżetów. Radzą sobie świetnie przy wykonywaniu tych samych czynności co osoby widzące, ale często muszą w to włożyć dużo więcej wysiłku. Czasami potrzebują naszej pomocy, ale też bardzo często nie lubią, kiedy na siłę się im pomaga. Osoby niewidome z powodzeniem radzą sobie z przygotowaniem posiłków, wykonywaniem samodzielnych zawodów, wychowaniem dzieci, poruszaniem się środkami komunikacji miejskiej oraz korzystaniem z różnych form rozrywki i edukacji. Zmysł słuchu i dotyku u osoby niewidomej nie wyróżniają się w stosunku do tych zmysłów u osób widzących, a pewne „nadzwyczajne” uzdolnienia czy wybitne cechy niewidomych wyjaśnia nam bardzo dokładnie tzw. zjawisko kompensacji. Polega ono u niewidomych na przejęciu przez pozostałe zmysły funkcji brakującego wzroku. Osoby widzące postrzegają otoczenie głównie wzrokowo i ten zmysł jest dominującym, dlatego też często nie doceniają wartości pozostałych zmysłów. Dla większości z nas utrata wzroku wiąże się z niebywałą tragedią. Wydaje się, że będąc osobą niewidomą nic w życiu już nie da się zrobić, jedyne co pozostaje, to pogrążyć się w depresji i smutku. Tymczasem osoby niewidome spokojnie realizują się w życiu społecznym i zawodowym. Odnoszą sukcesy zawodowe i przeżywają satysfakcję ze swoich osiągnięć, mają wysokie aspiracje i nieprzeciętne marzenia. Przykładem jest tu nasz wspaniały rehabilitant pan Bogusław, który perfekcyjnie z sukcesem wykonuje swoją pracę. Osoby niewidome do poruszania się używają białej laski, która służy do unikania przeszkód lub rozpoznawania nawierzchni. Jednak posiadanie psa przewodnika nie jest takie proste, dlatego że nie każda osoba niewidoma posiada kwalifikacje i cechy pozwalające na wykorzystanie umiejętności psa. Przede wszystkim osoba niewidoma musi poruszać się samodzielnie, być konsekwentna i zdyscyplinowana, gdyż praca z psem tego wymaga. Poza tym przygotowanie psa do pracy z osobą niewidomą wymaga długiego czasu (kilku miesięcy) a potem jeszcze przygotowania go do służenia konkretnej osobie. Pan Bogusław wraz z panią Iwoną pokazali uczniom świat osoby niewidomej a także opowiedzieli o swojej pracy i o tym, jak dbać o swoje kręgosłupy, aby długo były zdrowe.
Kolejna lekcja pozwoliła na poznanie zasad tworzenia prawidłowej diety i zdrowego odżywiania. To odpowiedzialne zadanie, polegające na kształtowaniu dobrych nawyków żywieniowych, spoczywa zarówno na rodzicach, jak i na nauczycielach. Dlatego wychowawczyni przygotowywała wraz z dziećmi zdrowe kanapki. Zgodnie z podstawą programową, nauczyciele powinni przekazywać dzieciom wiedzę z zakresu racjonalnego odżywiania. Celem tych działań jest między innymi zachęcenie najmłodszych uczniów do częstszego spożywania warzyw, owoców lub soku. Realną pomoc w tym zakresie zaoferowała dietetyk Katarzyna Krysiak na co dzień pracująca w szpitalu. Przeprowadziła krótkotrwałe akcje, pokazujące na czym polega zbilansowana dieta. Podczas spotkania uczniowie mogli zostać aktorami, wcielając się w role króla Batonika czy królewny Malinki. Celem przedstawienia było kształtowanie świadomości i właściwych nawyków żywieniowych wśród dzieci, upowszechnianie zdrowego stylu życia oraz promocja polskich owoców, warzyw i ich przetworów. Podczas spotkania, dzieci rozwijały również swoje umiejętności czytelnicze, dzięki prezentacji nowego tekstu. O zasadności tego typu przedsięwzięć świadczy również ranga problematyki w kontekście polityki zdrowotnej państwa i zadowolone twarze uczniów.
Katarzyna Jenek